Aslında çok yemek yiyen birisi değilimdir. Fakat tutumluluk nedir iyi bilirim. Bebekliğimizden gençliğimize kadar memur ailede yetişmenin getirdiği disiplinle kronolojik biçimde bak bu son kaşık bebeğim, hoop tır gelmiş nereye girmiş çocuğum, yemeğini bitir evladım, arkandan koşar yavrum, bak cinler çarpar yoksa evladım, gene mi cam kırdın yavrum, akşama sarhoş gelme gelme oğlum, o kız senin için çok büyük delikanlı (pardon bu son cümlelerde kronolojiyi fazla kaçırdık) gibi emir kipleriyle yetişmiş bir neslin baş neferi olarak yemek yeme konusunda oldukça hassas bir bünyeye sahip oldum.
Çok atasözü bilmem ama ‘yemek bulduysan ye, sopa gördüysen kaç’ sözünü hiç unutmam. Bu sebeptendir ki, pazartesileri yiyebildiğin kadar pizza ye günlerinin baş aktörüyümdür. Maliyeti minimuma indirmek için, ne zaman bir pizza akşamı tertiplenecek olsa ilk çağırılanlardanımdır, övünmek gibi olmasın. Arkadaşlara da özellikle rica ederim ki, bu tip organizasyonları bir gün öncesinden yapsınlar. Yapsınlar ki, kampa gireyim di mi ama. O gün, çift kaşarlı tost ve yarım kavanoz nutelladan oluşan hafif bir kahvaltı yaparım, her öğlen öncesi ara öğün olarak yediğim çukulatalı gofreti yemem, öğlen ise sadece bir porsiyoncuk döner ya da iskenderimi yedikten sonra akşama kendimi hazır hissederim. Zira öğle yemeği ile akşam pizza keyfi arasında tam 7 saat vardır, ki oruç zamanı bile bu kadar uzun süre aç kalmışlılığım yoktur.
Akşam vakti gelince, önce sebzeli pizzalarla başlarım ki hafif bir aperitif olsun, iştah açıcı olsun. Sonra zamanla etli ve mısırlı pizzalara geçerim. Prensipliyimdir: 12inci pizza diliminden evvel ağzıma herhangi bir içecek koymam. Mideyi boşu boşuna doldurmasın. Eskiden Big63 (big altmış üç okunur) denen bir bardak vardı. Şimdi kaldırdılar üç kağıtçılar. Kolayı ondan ısmarlardım ki, bir nevi maden suyu etkisi göstersin ve asidi sindirime yardımcı olsun. Bu şekilde de bir 8 dilim daha yaparım ve pizza bölümünü 20 dilimle tamamlarım. Üzerine hafif bir çorba ile kapanışı da yaptım mı, tamamdır. Bazen nedense iştahım olmaz, 16ya kadar düşmüşlüğüm vardır. Ama o günlerin ertesi günü de en azından güzel geçer, zira az yediğim o günlerde mide fesadı geçirmem. Mide anlıyor mu nedir, 16yı geçince ertesi gün yanma yapıyor kerata. Çivi çiviyi söker deyip 20ye alıştırmaya çalışıyorum.
Edindiğim deneyim odur ki, asla ve asla bu tip günlere bir dişi getirmeyeceksin arkadaş. 2 dilim yeyip hemen bırakıyorlar. İnsanı pizzadan soğutuyorlar. Hele bir de pizzaların kenarlarını bırakmıyorlar mı, vay anam vay, ne büyük bir israf. Bir de utanmadan kız arkadaşlarını telefonla arayıp “dün berkecanlarla sınırsız pizzaya gittik, çok keyifliydi, hayvan gibi yedi öküz…hı ıhı evet…2 büyük kolayı da götürdü… ama ben de çok yedim yeeeaağğa, beni de alıştırıyor” demeleri yok mu cinlerim tepeme çıkıyor. Zaten sanırsam pizzacılar da bu tip kızları bildikleri için düzenliyorlar böyle sınırsız pizza günlerini. Getirsinler kız arkadaşlarını, 2 dilim pizzayı sınırsız fiyatına kakalayalım bunlara diye düşünüyorlar.
Ama yemem ben bu ayakları, hedefim gelecek sefere 22 dilim pizza. Acıbadem Acili hazırlayın geliyorum…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder